knujapan

သမၼတ အၾကံေပး ဦးျမင့္ ေဝမွ်တဲ့ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းေပၚ အျမင္

 

စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ။

 

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္႐ုံး၏ စီးပြားေရး အၾကံေပး အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ ဦးျမင့္က ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ ျမစ္ဆံု ေရကာတာ စီမံကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေရးသား ေပးပို႔လာေသာ စာတေစာင္ျဖစ္ပါသည္။

ေဒါက္တာျမင့္သည္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အတြက္ ဦးေဆာင္ခဲ့ေသာ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ တဦး၏ သားျဖစ္သူ ဒူဝါေဇာ္ဂမ္ႏွင့္ လြန္ခဲ့ေသာ တႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္က ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႔တြင္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။

ေန႔စြဲ - ၂၂ ရက္ ဇူလိုင္လ ၂ဝ၁ဝ ျပည့္ႏွစ္ ၾကာသပေတးေန႔ ၊ နံနက္ပိုင္း (၉:၁၅) Howa Duma Zau Gam ေနအိမ္  ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕၊ ကခ်င္ျပည္နယ္

ပင္လံု စာခ်ဳပ္အတြက္ ဦးေဆာင္ခဲ့သူ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ Howa Duwa M.Hkun Hpung ၏ သား၊ ကခ်င္ေခါင္းေဆာင္ ဟိုဝါးဒူဝါေဇာ္ဂမ္ ႏွင့္ ဆရာဦးျမင့္တို႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္က ျမစ္ဆံု ေရကာတာ စီမံကိန္း ႏွင့္ ပတ္သက္၍ Duwa Zau Gam ၏ အျမင္ႏွင့္ ေျပာဆိုခ်က္။

၁၉၈၇ ခုႏွစ္တုန္းက အလုပ္လုပ္ေနတုန္း ညဖက္မွာ အသံေတြ ၾကားေတာ့ ဘာမွန္းလဲ မသိ၊ ထြက္ေျပးမယ္ လုပ္ျပီး အျပင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေရေတြနဲ႔ အတူတူ ေညာင္ပင္ၾကီးေတြ၊ သစ္ပင္ ၾကီးေတြ ေမ်ာပါ လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ နားလံုလယ္ တျပင္လံုးလည္း သဲကႏၲာရ လို သဲေတြ ဖံုးက်န္ခဲ့ျပီးေတာ့၊
ေတာ္ေတာ္နဲ ႔ျပန္ျပီး စိုက္ပ်ိဳးစားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဗန္းေမာ္၊ စိန္လံုဖက္မွာ လည္း ေတာင္ၾကီးေတြ၊ ေျမျပိဳ က်ျပီး သစ္ပင္ေတြ၊ ေရထဲေမ်ာပါတာ ၾကံဳေတြ႔ဖူးတယ္။

“ေမာ္႐ို” ဆိုတာ ကခ်င္စကား၊ ေတာင္ေတြ ကြဲျပီး ျပိဳက်တာကို ေျပာတာ။ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ ေရၾကီးတုန္းကလည္း “က်ိန္ခရမ္” ေရအား လွ်ပ္စစ္က ေျခာက္ေနရာေတာင္ ေတာင္ကြဲျပီး ၿပိဳက်တာ။ ေရတံခြန္လိုပဲ ေရလံုးၾကီးေတြ ေတာင္ေပၚက “ဝုန္း” ကနဲျပိဳက်တာ၊ သစ္ပင္ၾကီးေတြပါ ပါလာတယ္။ ဘာမွလုပ္ခ်ိန္ မရလိုက္ဘူး။ မၾကာခင္မွာပဲ “တန္ဖရဲ” ေခ်ာင္းေဘးနားက အိမ္ေတြ အကုန္ေရထဲ ေမ်ာပါသြားျပီ။ ဒါေတြကိုျမင္ဘူး၊ ၾကံဳဘူးေတာ့၊ ဘဝမွာ ဒါေတြဟာ မီးေမာင္းထိုးျပသလို ေၾကာက္စိတ္ေတြ၊ ဒဏ္ရာေတြ အျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္။

ညကိုးနာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္မွာ “ဘူဒိုဇာ” နဲ႔ ထိုးခ် လိုက္သလိုပဲ။ အသံက်ယ္ၾကီးေတြ ၾကားရျပီး ဟိုဖက္နားက ကပ္ျပီး ေက်ာ္သြားတယ္။ ငလွ်င္လႈပ္သလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ကမာၻၾကီး ပ်က္သြားတဲ့ အတိုင္းပဲ။ အဲဒီတုန္းက ျမင္ကြင္းနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြဟာ ခုထက္ထိ စိတ္ထဲမွာ ဒဏ္ရာျဖစ္ေနတယ္။ ေရဟာ ေျခသလံုးေလာက္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ရပ္လို႔လံုးဝ မရဘူး။ ေရစီးက တအားျမန္တယ္။

႐ိုး႐ိုးေရၾကီးရင္ ေျပးခ်ိန္ရတယ္။ တာတမံက်ိဳးက်ရင္ ေျပးခ်ိန္မရဘူး။     

ဘဝမွာၾကံဳဘူးေတာ့ ဒါေတြကိုေတြးရင္ေတာင္ ေၾကာက္တယ္။ ဒီတမံၾကီး မက်ိဳးဘူးလို႔ ဘယ္သူက အာမခံံႏိုင္မွာလဲ။ တ႐ုတ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြလား။ ဗမာ ေခါင္းေဆာင္ေတြလား။ ေနရာတိုင္း၊ အလုပ္တိုင္းမွာ အက်ိဳးနဲ႔အျပစ္ ဆိုတာရိွပါတယ္။ ဆိုးက်ိဳး၊ ေကာင္းက်ိဳးေတြေပါ့။ ဒီေရကာတာ လုပ္လို႔ရတဲ့ ေကာင္းက်ိဳးက “လွ်ပ္စစ္” ဘယ္သူရမွာလဲ၊ သူတို႔ယူသြားမွာ၊ ဆိုးက်ိဳးျဖစ္လာရင္ ဘယ္သူေတြ ခံရမွာလဲ။

ေငြရွိလို႔ ျပန္လည္ ထူေထာင္ႏိုင္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ အိုးအိမ္ေတြပဲ ျပန္ေဆာက္လို႔ ရမယ္။ စိတ္မွာ ျဖစ္သြားတဲ့ စိတ္ဒုကၡ၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြက ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ထူေထာင္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။ သူတို႔ တိုင္းျပည္မွာ ဒါေတြၾကံဳျပီးျပီ။ သင္ခန္းစာေတြ တပံုၾကီးနဲ႔၊ စိတ္ဓါတ္က်၊ ေၾကက္စိတ္ ဝင္သြားတဲ့ လူေတြရဲ႕က်ဆင္းသြားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ခြန္အား၊ လုပ္အား အားလံုးဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ခ်ီျပီး နစ္နာတယ္။ ဆိုေတာ့ကာ ... ႏိုင္ငံေတာ္ကရမဲ့ ဝင္ေငြမွာ ဒီလိုမ်ိဳး လူမႈေရး နစ္နာႏိုင္တာေတြကို ကာဗာျဖစ္ဖို႔ ထည့္စဥ္းစားထားသလား။ ဒီလို မျဖစ္ေစရပါဘူးလို႔  ဘယ္သူက အာမခံႏိုင္လဲ။  ကိုယ့္အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးက အလြန္နည္းျပီး ဆိုးက်ိဳး မ်ားေနတဲ့ ကိစၥကို ဗမာ၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္... အားလံုး ဝိုင္းကန္႔ကြက္ဖို႔ လိုတယ္။

ဒီကေန ကားဆီးျပီး ေရကာတာ ပိတ္လိုက္ရင္ ေတာေတာင္ေတြထဲက သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ေျမၾသဇာေတြ အားလံုး ဒီေရကာတာထဲမွာ က်န္ခဲ့မယ္။ ေအာက္ပိုင္းက လူေတြ စိုက္ပ်ိဳးေရး စိုက္စား၊ ပ်ိဳးစားလို႔ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဟိုးေအာက္ဆံုးပိုင္းက ဧရာဝတီထိပဲ၊ တတိုင္းျပည္လံုး ဒုကၡေရာက္မဲ့ကိစၥ အားလံုးနဲ႔ ဆိုင္တယ္။

တ႐ုတ္ စကားပံုရိွတယ္ “ေသဖို႔ မေၾကာက္ဘူး၊ ငတ္ဖို႔ (မစားရ)မွာ ေၾကာက္တယ္။” အသက္ရွင္ေနစဥ္ ေကာင္းေကာင္းစား၊ ဝဝစားေနခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္၊ ေနာင္အတြက္ မစဥ္းစားဘူး။ ညီအကို၊ သားအဖ စိတ္ေတာင္ မထားၾကဘူး။ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။

ဒီေရကာတာ ကိစၥက ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွစ္ခု ရိွတယ္ ထင္တယ္။ ပထမ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေရအားလွ်ပ္ စစ္ရဖို႔၊ ဒုတိယ ရည္ရြယ္ခ်က္က တ႐ုတ္ျပည္က ျမန္မာျပည္ကို ၾကိဳးကိုင္ဖို႔၊ လံုျခံဳေရး ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ေရကာတာကို ဗံုးတလံုး ေထာင္ထားသလို လုပ္ထားတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ျပည္သူေတြ ေသမွာကို ေၾကာက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူတို႔ (တ႐ုတ္) ဘာပဲေျပာေျပာ နားေထာင္ ရေတာ့မွာပဲ။ ကိုယ့္ျပည္သူေတြ သန္းခ်ီေသဖို႔ ကိစၥျဖစ္သြားျပီ။ စဥ္းစားစရာေတြ တသီတတန္းၾကီး ျဖစ္သြားျပီ။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ ေၾကက္တယ္။ ငါတို႔ အက်ိဳးက နည္းျပီး၊ သူတို႔ အက်ိဳးက မ်ားေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း လက္မွတ္ထိုး အၾကံဳျပဳခဲ့တယ္။ အရင္ဆံုး လက္မွတ္ထိုးခဲ့တယ္။ ေခၚခဲ့ရင္လဲ ေျပာစရာ အမ်ားၾကီး ရိွပါတယ္။

တတိုင္းျပည္လံုးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ကိစၥပါ။ အားလံုး ဝိုင္းဝန္း တိုင္ပင္ စဥ္းစား ဆံုးျဖတ္ၾကပါ။ ခရစ္ယာန္ သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ေရးထားတာ ရိွတယ္။

“တိုင္ပင္ျခင္း မရိွတဲ့ အလုပ္(စီမံကိန္း)ဟာ ပ်က္စီးတတ္တယ္။” မ်ားမ်ား တိုင္ပင္ရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္။ အားလံုး ဝိုင္းဝန္း တိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးႏိုင္မွ အက်ိဳးမ်ားမ်ား ရႏိုင္တယ္။ ဒါေတြ အားလံုး သူတို႔ကို သိေစခ်င္တယ္။

သဘာဝေဘးဒဏ္ (ဆည္က်ိဳးေပါက္မဲ့ ကိစၥ၊ ေရမ်ားလာလို႔၊ ငလ်ွင္လႈပ္လို႔ .... အျခား...) သဘာဝေဘးဒဏ္ဆိုတာ

• မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။
• ၾကိဳျပီး တားထားလို႔ မရဘူး။
• ျဖစ္ရင္လဲ တားဆီးလို႔ မရ။
• ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာထိလဲ ဆိုတာ တြက္ခ်က္လို႔မရ။

ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီလုပ္ငန္း(Project) ကို အသက္နဲ႔လဲျပီး စီးပြားရွာဖို႔ အေရးတၾကီး လိုမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ လက္ရိွ တိုင္းျပည္အစိုးရ အေနနဲ႔  အဖက္ဖက္မွာ ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေရကာတာေၾကာင့္ ေန႔စဥ္စားမဝင္ အိပ္မေပ်ာ္ဘဲ အသက္ရွင္ေနရတယ္။

Copy from - mizzimaburmese